aylarca süren teorik ve pratik eğitimin ardından sonunda uçuş günüm gelmişti. ilk uçuş tabi, bir yandan sabırsızlanıyorum, bir yandan da inanılmaz bir heyecan var. paraşütü hazırlayıp, kaldırdım, dengeleyip tepeden uçuşa geçtim. her şey mükemmel derken aşağı doğru bakıp yerle aramdaki mesafeyi görünce panikledim. istemsizce frenlere asılmamla kanadın kapanmaya başlaması ve irtifa kaybetmem bir oldu. bir kaç saniye içinde kendime gelip paraşütü dengeledim, ama o bir kaç saniye bana bir kaç saat gibi gelmişti.
