yıllar sonra olay yerine döndü albırt. ulan bi baktı ortalığa davut diye biri peydah olmuş. yoksa albırtın yaşadıkları bir hayalden mi ibaretti..
üstü başı kül içindeydi. girdiği karanlık sokağın köşesinde yanan tek sokak lambasına takıldı gözü. uzun uzun baktı ve yaşadıkları bir bir gözlerinin önünden geçiyordu. anlam veremedi önce, bunca şeyi nasıl yaşamıştı? uykusundan uyanmış tüm rüyasını bir anda hatırlayan insan edasıyla 3 yıla bunları sığdıramıyordu. albırt zaten her 3 yılda bi bu sendromu yaşardı. ne bok ettiğini bilemez, emin olamazdı.
bir anda canının yandığını hissetti. travma yaşıyordu adeta. yaşadığı acının fiziksel mi yoksa zihinsel mi olduğuna karar veremiyordu. belki de adını dahi unutmuştu. kimdi buna sebep olan? albırt kaldırımın kenarına çöktü. bu düşünceler hezeyanında savrulurken bir gölgenin ona yaklaştığını fark etti..
