hande doğandemir'i komik ve canlı göstermek için sürekli koşar adım yürüttükleri dizi. esas kız gökçe masasından tuvalete giderken bile koşuyor, embesil gibi sürekli bir yerlere çarpıyor bir şeyleri deviriyor, ağzını yüzünü sevimli olmak adına tuhaf biçimlere sokuyor. ben izlerken yoruldum ve zeka seviyesinin düşüklüğünden rahatsız oldum. kiralık aşk defne'si yaratmaya çalışmışlar gibi geldi ama olmamış maalesef.
gökçe'nin patronunu tavlamaya çalışmak için kendini sürekli övmesi ve kendini olmadığı biri gibi yansıtmaya çalışması ise karakter açısından itici bir unsur bence.
ayrıca söylemeden geçemeyeceğim. o nasıl bir finaldi yahu? sanki elektrikler kesilmiş de yarım kalmış sahne gibi. azıcık merak unsuru uyandırsanıza bir sonraki bölüm için. onu da mı biz söyleyelim?