Koskoca şehir, onbinlerce taraftar...
O gün şampiyon olmuştuk. Ama hiç birimiz ne yapacağımızı bilmiyorduk.
Farkı birşeydi bu.
Ama biz ne yapmamız gerektiğini bilmiyorduk.
Kahkaha ata ata ağlayan koca adamlar, sevinçten çılgına dönen gençler, yeşil beyaz formaları ile her biri bir dünya güzeli olan hanımlar...
Hiç birimiz ne yapacağımızı bilmiyorduk.
Kendimizi anın akışına bıraktık.
Onbinlerce insan milyonluk koca bir kent kendini bıraktı zamanın kucağına.
Herkes bir garipti şehirde.
Bütün şehir bir düğün yeri gibiydi...
"Ulan" dedim o gün. "Onlarca kez şampiyon olacağımıza şöyle bir kere olalım işte."
Varsın bir daha şampiyon olmayalım.
16 Mayıs yeter bize.
