ben babamın öleceğini hissetmiştim. ama birinin öleceğini hissetmek "galiba biri ölecek" tarzında olmuyor. farklı hissediyorsun, adını koyamıyorsun ama ölümü yaşayınca anlam veriyorsun.
mesela babamı normalde her akşam kapıda karşılardım ben, hoş geldin deyip öperdim. aç mısın derdim ne bileyim muhabbet etmeye çalışırdım. ölümünden bir gün önce eve geldiğini duyduğum halde nedense kalkmak istemedim. hiç yanına gitmedim, konuşmak istemedim.
o gece sabaha kadar uyuyamadım nedensiz bir şekilde, sabah 9 gibi daldım odamın kapısı açıldı (hala gerçek mi hayal mi bilmiyorum) babam kapıdan bana el salladı ve gitti.
zaten son görüşüm de o oldu, canlı canlı son görüşüm yani. öğleden sonra da haberini aldık.
