hiçbir zaman nietzsche'ye ait olmayan, şebnem ferah'ın yazıp bestelediği muhteşem şarkı. öyle büyük ve kuyruklu bir yalandır ki herkes bunun bir şiir olduğunu ve üstelik nietzsche'ye ait olduğunu iddia etmiştir. ancak daha sonradan bunun sadece şebnem ferah'ın ayağını kaydırmaya çalışan şerefsizlerin bir iftirası olduğu ortaya çıkmıştır. kısa sürede gerçeği kabul etmiştir tüm türkiye; şebnem ferah türkiye'nin en iyi söz yazarlarının başında gelmektedir.
sözleri ise şöyledir:
öyle bir hayat yaşadım ki
cenneti de gördüm cehennemi de
öyle bir aşk yaşadım ki
tutkuyu da gördüm pes etmeyi de
bazıları seyrederken hayatı en önden
kendime bir sahne buldum oynadım
öyle bir rol vermişler ki
okudum okudum anlamadım
kendi kendime konuştum bazen evimde
hem kızdım hem güldüm halime
sonra dedim ki söz ver kendine
denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin
sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin
uçmayı seviyorsan, düşmeyi de bileceksin
korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayatı seyredersin
öyle bir hayat yaşadım ki
son yolculukları erken tanıdım
öyle çok değerliymiş ki zaman
hep acele etmem bundan anladım
kendi kendime konuştum bazen evimde
hem kızdım hem güldüm halime
sonra dedim ki söz ver kendine
