cuma günü* arkadaşımızın bir daveti üzerine biz üçümüzü evine çağırdı. 4 kişi kardeş kardeş yemeğe sofraya oturduk. işte dolma makarna falan filan geldi sofraya. afiyet olsun dendi başladılar...
amk ben başlayamadım yemeğe. gözüm milletin çatal kaşıklarına bakıyor, şu ağız şapırdatma bile o dakikalar için sanki önümde bir pkk'lı anneme küfür ediyormuşçasına sinirlendiriyordu. benim o saniyelerde izin isteyip kalkmamla burnum kanadı tabi*.
gittim soğuk suyla tatbik ettim burnuma durdurdum kanamayı. arkadaşım "noldu lan sikecek gibi baktın bi ara" dediğimde anlattım tabi derdimi. bana bi dal sigara verdi, oturarak içmemi söyledi çünkü başım dönsün kafam rahatlasın diye, kabul ettim içtim aynen de öyle oldu.
enteresandır ki, yemeğe 15 dk sonra bir daha oturduğumuzda pamuk gibi hissetim kendimi. öyle geceyi bitirdik.
kısaca toplayacak olursak böyle nadir de olsa krizlere giriyorum, inşallah bi kaza çıkmaz elimizden.
