çöpçülük mesleğinde yıllarını heba etmiş, toplumun baba benim de çöpçünün biri işte diye adlandırdığım insandan utanma durumum.
ya düşünün ki bu adam doğduğum gün elinde çöpçü süpürgesiyle koşa koşa hastaneye gelmiş, bi de mikroplu mikroplu ağlamış ve beni kucağına verdiklerinde ben deli gibi ağlamaya başlamışım. o gün kesinleşmiş yol ayrımımız. o gün demişim ki bundan adam olmaz.
yine küçükken bana oyuncak araba alacak parası bile olmadığı zamanlarda bana çöpten bulduğu kirli bi araba getirmiş. bi de aklı sıra temizlemeye çalışmış. lan bana niye milletin eskilerini getiriyorsun züğürt adam?
gelmişim 18 yaşıma, koç üniversitesini tutturmuşum yüzde yüz burslu bi şekilde. o günki sevincini görmeniz lazım. duygulanmış falan. ya çöpçü ne emeğin vardı çalıştım çabaladım ben tutturdum o üniyi, o bursu. sadece çöp topladın sen lan sadece çöp. seneye yüksek dereceyle mezun olacağım ve o pislik evden kurtulacağım. anneme de benimle gel teklifi yapıcam. gelmezse kendi kaybeder.
