insanın sevgiye, yakınlığa en çok ihtiyacı olduğu anlardır. gece çöktüğünde, önce boğazınızda düğümlenir yalnızlık, sonra göz yaşı olup akar... aktıkça kopsun gitsin istersininz içinizden, ama gitmez, kalır orada sabaha kadar. şanslıysanız, sabah güneşin ilk ışığıyla kurtulursunuz ondan, şanslı değilseniz, bir gününüz daha hüzünlü geçecektir...
