mahalledeki tüm çocukların vardı bisikleti,ben ve kardeşim dışında...arkadaşlardan ödünç alıp tur atmak da bir yere kadardı. babama söyledim bir gün ama bana biraz daha beklemem gerektiğini, maaşını alınca alabileceğini söylemişti.yine bekleyecektim ama alışıktım da bu beklemelere. * sonra bir gün akşam ben sokaktayken babamı yolun karşısında, elinde küçük,kırmızı, bmx marka bir bisikletle bana doğru gelirken gördüm. hayatımın en mutlu anıydı galiba,çıldırmıştım sevinçten. bmx bisiklet çocukluğumun ilk ve tek bisikletiydi.*
