evim sallandı. deprem gibi. daha önce hiç bu kadar olmamıştı.
ne kadar umutla, hümanist duygularımla ve empatiyle, heyecanla, farklı bi deneyim olacağını düşünerek mecburen geldiğim şehirden, gün sayarak ve hiç de aynı duyguları taşımadan bir an önce ayrılabilmeyi ümit ediyorum.
edit: haber sitelerinde hani de diye geçiyor ama hani de olan patlama diyarbakır merkezde hissedilemez.
