demokrasilerde buna; gücün barış içinde teslim edilmesi, denir. güç-büyük güç, devletin elindeki bütün mekanizmanın ürettiği güç, iktidara gelen partiye ve kişilere teslim edilir. bu güç, çok tatlı bişey oolduğundan, en son onu ellerinde tutanlar, onu bir türlü vermek istemezlerse, diktatörlük orada itibaren oluşmuş, ya da oluşmaya başlamış olur.
herkes ferrariyle bir tur atmaktadır, binen, turunu attıktan sonra ferrariyi park pozisyonuna getirip araçtan inmektedir - ancak işte "bazılarına" ferrari çok tatlı gelmekte, turu attıktan sonra ferrariyi parka bırakmak yerine, ferrariyi önce sırada bekleyenlerin üstüne sürmekte, sonra da o ferrariyle kaçmaya yeltenmektedir.
burada ferrari, barış içinde bir sonrakine bırakılmamış olmakta, aynı zamanda da ferrarinin kendisi, vuruklardan çiziklerden zarar görmekte ve değeri düşmektedir.
demokraside "gücün barış içinde bir sonrakine devredilmesi" konusu, aynen buna benzemektedir, ancak örnek bana aittir.
diktatör; ona barış içinde devredilen ferrariye, bindikten ve araçla hareket ettikten sonra, bir daha inmek istememektedir.
