Bugün havanın kötü olmasından mütevellit şu benim k2 ye bindim. O saatte bu kadar kalabalık olması cidden şaşırtıcıydı. Ama ilerleyen dakikalarda daha da şaştım. Yine agresif bir şoförün akibetine uğrayan bir vatandaşımız oldu. Ayağını kapıya kaptırdı. icimden hayvanca seyler gecti ama neyseki sakinliğim üzerimdeydi. Neyse onumde duran bey kalktı ve üç kişilik bir yerden ikinci koltuğa oturdum. Yanımda bir kisilik yer daha vardı. Yanimda oturan beye de fazla yakin oturmak istemedigden biraz kaydım yan tarafa. Lakin bu fazla sürmedi. Az sonra yanima iri yapılı bir teyze oturdu. Kucuk bir cocugu da vardi. Ben fazla yanimdakine yanaşmamak icin kendimi teyzeye dayadım. Ama nafile. Teyze ha bire beni iteliyordu. Yanimdaki bey neyseki anlayisliydi ayaklarini ust uste atip kendini pencereye dayiyabildiği kadar dayadı. Tam biraz daha iyi bir vaziyete gelmiştik ki bu sefer teyze kucuk oğlunu benim tarafima aldı. Cocuk annesine yardim edercesine beni itekliyordu. Allahım otobus tiklim tiklim yani kalkmak istesem bir yere de gidemem. Zaten cocuktan ağır bir koku geliyordu. Artik dayanamiyordum derken yanimdaki bey otobusten inmek istedi. Bundan yararlanarak bende ayakta durmayi tercih ettim. O az onceki beyin yerine bir apla oturdu. Benim teyze de onun yanına. Bir boş yer kaldi. Teyze gozume bakip benim de orada oturmami istedi. Şimdi yok ben oturmayacagim da diyemiyorum. Yine oturdum yanina. Ama bu sefer yanimda bir bey yoktu ve daha rahatti. Sonra okul gorundu ve ben zor bela kendimi otobusten dışarı attım.
