"eli kırbaçlı denizdir alnıma düşen yas
ki bin hüzünle anlatır kendi gölgesini
uçkuru düşmüş kışa benzer biraz da
parmağında kuş, tende yankı"
kemal Varolyas yüzükleri'nin tanıtımı için virgül dergisine verdiği bir röpörtajda böyle diyordu sergey rubrov için. onu yolunu şaşırmış göçmen kuşlara benzetiyordu. aslında bir şey olmak istemiş ama hayat onu buraya getirmiş. bir de pek bilinmediğinden yakınıyordu bu şairin. kendi ülkesi olan azerbeycan da bile çok az tanınıyormuş.
