bilader bizim eşşek herif, kız kaçırdığı yıllardı. yaşı ufakmış kızın bilmiyoruz babası şikayetçi olunca gece 4:00 te ekip geldi. beni aldılar polisler.
--karakola geldik neyse. nöbetçi memur soruyor şimdi; işte kardeşin nerde, baban nerde filan ben işte aklımca bilmiyorum ayağına yatmaya çalışıyorum. böyle 10 dk geçti filan. memur ciddileşti sinirlendi;
--bana bak gecenin dördüne kadar kafayı yedim milletle uğraşmaktan canımı sıkma adam gibi anlat yoksa atarım içeri. nerde kız, nereye kaçırdınız !!!?
--ben tabi korkmuş numarası yapıyorum o arada bir iki yeri arıyorum telefondan falan şansıma kimse de açmıyor. neyse oturduk.
--ben misafir gibi ağırlanıyorum bu arada. nezarette adamın biri karısını dövmüş, şikayetçi olmuş kadın biraz hırpalamışlar atmışlar onu içeri. ona baya bi kötü davranıyorlar bana kimse ilişmiyor. oturdum bir köşede seyrediyorum geleni gideni. baktılar bunlar benden hayır yok konuşmuyorum. polislerden biri geldi yanıma sokuldu sohbete başladı. işte noldu nasıl oldu, ordan burdan işten güçten evlimisin bekarmısın gibi konuşuyoruz. biri çaktırmadan sıkıştırıyor bir benden taraf gibi yapıyor. benden çıt yok gene. safa yatıyorum.
--hiç unutmuyorum yaşlı olanlarından bir tanesi en sonunda dedi ki rahat bırakın çocuğu ya, birinin ateşi başına vurmuş, biri kaçırmış, bu garibim napsın bunun suçu değil. nasıl rahatladım anlatamam.
--sabah 7,30- 8.00 oldu karakol amiri geldi çift yıldız komiser genç pırlanta gibi belkide yaşıtız neyse dosyaya bakmış yanıma geldi hemen. dedi ki;
--bizimkilerin yerini bildiğim halde sakladığımı ve söylemediğimi anlamış olduğu konuşmasından belli oluyordu. fakat hiç zorlamadı. hemen dedi babana haber ver gelsin ifade versin, kızın yaşı küçük babası şikayetçi olmuş yoksa alıkoymaktan mahkemeye çıkar ceza yer.
--sabah polislerle birlikte çay içtik börek yedik. sohbet muhabbet güler yüzle beni gönderdiler. bu olaydan sonra polise bakış açım değişti.
