annesiz geçen 11. gün anneler günü. anneciğime sarılmak varken, yastığına sarıldığım gün anneler günü. anneciğimi öpmek varken toprağını, çiçeklerini öptüğüm gün anneler günü. gidişinin yarattığı boşluğun dolmayacağını bir kez daha anladığım gün anneler günü. herkese imrenerek baktığım, gözlerimde yaşlarla iç çektiğim, en çok ona sarılmak istediğim gün anneler günü. bu gün ki 1 sene sonra da gelecek, sonraki seneler de. hep eksikliğiyle geçecek gün anneler günü. onları çiçeklere de, pamuklara sarsak yine az. fırsatınız varken gidin sarılın, koklayın.
