gerçekçilik her zaman öndedir. eğer insan gerçeği farklılaştırıp yanlış yöne çekerse buna verdiği tepki saçma olur.
acı hisseden biri o acıyı teselli etmeyecek ve o acının etkisiyle gidip gerçekçi çözümler üretecek.
boş saçmalıklarla tatmin olmaksa gerçek için ölmek yerindedir.
mesela şöyle düşünebiliriz: biri camları dökük bir harabede kış günü tam ortada otursun. bu insan sıcağı hayal etsin. şimdi bu insanın götünün donacağı gerçeği değişir mi?
tabi hayır. götü donacak ki, kalkıp gitsin ve o yerden kurtulsun. götünün donduğunu başka şeylerle teselli etmeyecek yani. aksi halde götü donar ve bu gerçekçi olmaz. belki de ölür.
