Okulda dayak yedim bunu gören tanımadığım üç insan yanıma yardıma geldi.iyi misin falan diye sordular teşekkür ettim ben artık amfiye geçsem iyi olur dedim.içlerinden biri bu halde gitme arkadaşların gelene kadar kal bari dedi.işte o an sözlük arkadan hüzünlü fon müziği çaldı beynimin içinde.Ağzımı açıp da benim hiç arkadaşım yok ki diyemedim...