okuduğum kitaplarda sevdiğim, içime işleyen cümleleri ya da hikayeleri unutmaktan nefret ediyorum. aklımda tutamıyorum, bi yere yazmayı sevmiyorum-sanki özlü söz defteri tutuyomuşum gibi geliyor- altını çizip elime aldığımda okuyorum ama yanımda değilken hatırlayamadığımda sanki kitabın hakkını teslim edememişim, o çarpıldığım kelimeleri okuduğumda yaşadığım ana ihanet ediyormuşum gibi hissediyorum.
ömür; okumak istediğin herşeyi okuyabilmek için bile kısayken, tekrar tekrar okumak lüks.
