Birgün otobüsteyiz yanımdaki amca siyasetten konu açtı. Sonra benim ekonomi okuduğumu ögrenince uzun süre marksist-kapitalist güzel bi sohbet ettik. Adam bayaa baya derin konulardan anlayan muhtemelen gencliği 80 darbesine denk gelmiş bir amca idi. Ben arada muhafazakar olduğumuda istet istemez belli ediyordum.
Ekonomi politikları üzerine yaklaşık 45 dakika falan konuştuk. Neyse otobüsten şans eseri aynı durakta indik. indiğimiz durakta büyükçe bir camii de mevcut. Yatsı ezanı okunuyor, adam birden "abdestim varken yatsıyı yetistireyim hadi görüşürüz" diyerek uzaklaştı.
Yani demin konuştuklarımız neydi? Ben neyi savunuyordum?
işte o an şunu anladım,insanlar hakkında ön yargılı olmamak gerekir. Ve daha da garibi hayat gerçekten çok garip. insanların düşüncelerine değer vermek gerek ve onları asla yaftalamamak gerek.
