orijinal adı "petits crimes conjugaux" olan, eric-emmanuel schmitt tarafından yazılmış oyun.
türkçeye "evlilikte ufak tefek cinayetler" olarak çevrilmiştir (çeviren: sehsuvar aktas). oyun atolyesince sergilenmektedir. iki kişilik bir oyundur; haluk bilginer ve vahide gordum oynamaktadır.
karakterler gilles (h.b.) ve lisa (v.g.)'dır.
kitabının arka kapağından;
--spoiler--
evlilikte ufak tefek cinayetler, toplumsal yaşamın kaçınılmaz çatışmalarından biri olan evlilik kurumunun açmazlarını, çelişkilerini ve alışkanlıklarını anlatırken, aşkı, sevgiyi, sadakati ve bağlılığı da sorgulayan iki kişilik bir oyun.
eser, kadın-erkek arasında evrensel düzeydeki derin savrulmaları yalın ve akıcı bir üslupla anlatırken, aynı zamanda beklenmedik gelişmelerle de ilerleyen başarılı bir kara komedi örneği.
(mitos boyut, tiyatro/oyun dizisi 275, şubat 2008 birinci basım)
--spoiler--
ben bu akşam ankara şinasi sahnesinde izledim oyunu. sadece haluk bilginer'in oynadığı bir oyuna gittiğimi biliyordum, adını bile bilmiyordum oyunun. oldukça sert bir oyun, takip etmek güç, sindirmek daha da güç. pek çok sürpriz içeriyor. yirmili yaşlarının başında biri olarak oyunun anlattıklarının tamamını anlayacak derecede deneyimim ve derinliğim yok henüz. oyunun size verecekleri, sizin deneyimlerinizle birebir ilgili. on yaşında bir çocuk hiçbir şey anlamaz bu oyundan. otuzunda bekar bir erkek farklı şeyler görür, kırkında evli bir bayan farklı, yetmişinde bir dul farklı şeyler. deneyimim sınırlı olsa da, yaşadıklarım ve gördüklerimden çok şey buldum oyunda. hayatın en karmaşık alanlarından biri üzerine yazılmış çok güzel bir eser bu. bildiklerimizi farklı açılardan gösterirken hiç bilmediğimiz pek çok şeyle tanıştırıyor bizi. otuzumda, kırkımda, ellimde, tekrar tekrar gitmem gerek bu oyuna. öğrenilecek ve paylaşılacak çok şey barındırıyor.
oyunculuk çok iyiydi. dekor çok hoştu, müzik ise çok güzel (özellikle adını ve bestecisini bilen bu bilgiyi paylaşırsa çok memnun olurum). zaman zaman ezber havasını sezdiren diyaloglar olsa da genel anlamda bu derece zor bir konuyu gerek metin, gerek oyunculuk açısından çok iyi yorumladı oyuncular. ayrıca her ikisiyle de el sıkışmak çok hoş bir anı oldu benim için, dünya gözüyle bu insanları da görmüş oldum. bizlerle bu oyunu paylaştıkları için onlara ve tüm oyun atölyesine teşekkür ederim.
oynu daha fazla anlatmak kolay değil. tekrar tekrar izlemek, okumak ve dahası yaşamak gerek sanırım. size tavsiyem, zamanınızı ayarlayın ve gidin bu oyuna, eğer hayata, kadın ve erkeğe dair derin bir şeyler arıyorsanız.
