kilis'te üzüldüğüm kitle çocuklardır. geri kalanlar için hiç bir şey hissetmiyorum. hatta daha da ileri gidiyorum ve diyorum ki ülkenin tamamı için hiç bir şey hissetmiyorum. kısa süreli bir üzüntü belki ancak o kadar.
çünkü uluslar kendi kaderini tayin eder. bu her zaman böyle olmuştur. yani ülkeden yaşanılan bu olayların hiç biri mucize eseri başımıza gelmiyor. kurunun yanında yaşta yanar o yüzden geçmiş olsun.
