Sanıyorum anneanne özlemim hayatım boyunca sürecek. Beni karşılıksız seven sevmeye devam eden tek insandı bi zamanlar.
O öldüğünde büyüdüğümü farkettim yada farketme
ikiyüzlüğünde bulundum.
Özgür ve güçlüydüm çünkü o olmayınca büyük savaş veriyodum hayat beni savaşçı gibi yetiştiriyodu sözde.
Neyse insan bazen geceleri beyaz ışık altında aynaya bakınca anlıyo bazı şeyleri. Ne büyüdüm ne de özgürüm. Hala küçük bi torunum ve sevilmeye muhtacım.
Ya bi de bu ne duygusal başlık görünce gözüm doldu. Hayatta kimse seni sevmesede anneannen sever. Tek adalette budur.
