Otobüste başa gelen olayların anlatıldığı günlüktür. illa her gün bir şeyler yazılmak zorunluluğu yoktur. Amaç halkımızın davranıslarını anlatarak gün yüzüne çıkarmaktır.
Mesela bugün hava yağmurluydu ve bir plan değişikliğiyle g7 ye binmek zorunda kaldım. gerçi onun gelmesi içinde baya bekledim. Çünkü diğer g7 çok dolu olduğundan beni almadı. Şoför pişkin pişkin gülerek yanımdan geçti. işin tuhafı bu adam otobüsün dolduğuna ikna olmuştu.p
neyse işte diğer gelenine binmek için bekledim ve en nihayetinde şoför beni fark etti ve durdu. Bir teyzenin yanı tek boştu. Teyze cam kenarı olmayan tarafa oturmuştu. Göz göze geldik. içimden 'e teyze kaysana yanına oturayım' geçti ama teyzede tık yoktu. Ben de ayakta durma rezaletine dayanamayarak yanınıza oturabilir miyim diye bir atılımda bulundum. Eh bari kayayım dercesine bir bakış attıktan sonra neyseki bana da yer verdi. Yani şunu anlamıyorum. Nasıl ki biz gençler siz yaşlılara yer verme zorunluluğuna tâbiyiz o zaman siz de bize yer verme zorunluluğuna tâbisiniz. Sonuçta yerinden etmedim. Hakkım olan yeri aldım. Onurluyum, gururluyum. Hıhh.
