Peki neden insana yapılan zulme bu kadar çıldırmıyorum? neden iki aylıkken vahşice öldürülen bebeklerden bahsetmek yerine bu başlıktayım biliyor musunuz? Ölen insanlara üzülmüyor muyum?
insana yapılan zulümde de içim kan ağlıyor , samimi bulun yada bulmayın bu dediklerimi , savaşta ölen sivillere , askerlere , "amına kodumun suriyelisi" dediğiniz çocuklar varya , onları yolda görünce kanım duruyor , çok üzülüyorum , onları bu duruma düşürenlerden de onlara hakaret edenlerden de nefret ediyorum.
Ama neden hayvana yapılan zulüm benim için daha kötü?
Çünkü dostlarım , hoşuma gitmese de ben insanın insana yaptığı zulme alıştım. izlemekten başka yapabileceğim bişey kalmadı , televizyonu açınca "patlamada 100 kişi öldü" yazmasına lanet olsun ki alıştım. Nefret ederek alıştım.
insanlar birbirini öldürmeyi çözüm olarak görebiliyor , kendini kanıtlamak olarak görebiliyor , karşı tarafın çocuğunu öldürmeyi kendi çocuğunun geleceğini güvenceye almak olarak görebiliyor. insanların bu özelliğine alıştım.
E amına koduğumun çocukları , orospu çocukları , kediyi köpeği camdan aşağı atmakla , kuşun kafasını koparmakla ne sikime erişiyorsunuz? Neyi kanıtlıyorsunuz? Türkü, kürdü , çerkezi zaten öldürüyorsunuz ve niye olduğunuda biliyoruz. Niye senin zekanın 100'de 1'ine sahip olmayan canlıya işkence ediyorsun?
