1914 yılı ile başlayan kitap 2 bölümden oluşuyor ve 2.bölüm 6 yıllık bir zaman atlaması yaparak 1920'den devam ediyor. Kişi kadrosu oldukça fazla. Ve bu kalabalık kadro içinde artık gözden düşmüş devlet adamlarının ve savaş vurguncularının portresi çok iyi çizilmiş.
Büyük bir varoluş mücadelesi veren anadolu "sahne" olarak tabir edilirken; işgalin verdiği çürümeyle bozulan, yıkılan istanbul "sahnenin dışı" olarak adlandırılır. Ve bu ortamda gönülleri Anadoluda fakat akılları istanbul'da olan karakterlerin bir türlü harekete geçememesi psikolojik olarak başarılı yansıtılmış.
Bu toprakların gördüğü belki de en Buhranlı zamanlar ahmet hamdi'nin kalemiyle daha bir berraklaşıyor.Özellikle bir taraftan yıkım ve diğer taraftan bir doğumla karşı karşıya kalan insanların şaşkınlığı çok gerçekçi yansıtılmış. Ve şunu da anlıyoruz ki insan denilen canlnın ihtirasları şartlar ne olursa olsun değişmiyor.
