Kindar değilim.
Polyanna da değilim ama.
Bana yanlış yapan insanları affediyorum ve yoluma bakıyorum. O insanı hayatımdan bir siliyorum bir daha karsilassak bile yüzüne bakıyorum ama görmüyorum onu. Yok gibi. Hiç olmamış gibi. Sesini unutuyorum, ne hissettirdigini..
Herşeyi..
Iyi ki unutuyorum. Siliyorum. Kalbe beyne format atmak gibi. Her seferinde tabi ki benden de bir şeyler gidiyor ama olsun: koptugum yerlerden cogaliyorum. Kertenkele gibiyim mübarek.
