benim sevimli mi sevimli bir kedim vardı. muhakkak ben de ona çok sevimli geliyordum ki 7 sene kahrımı çekti. dertleştik, konuştuk, eğlendik, oyunlar oynadık vs. her fani gibi o da öldü. ancak bu benden inanılmaz duygusal çöküntüye neden oldu ve 2 hafta aralıklarla ağladığımı hatırlıyorum.
bunu neden söyledim. lafı açıldığında "kedim için ağladım" dediğimde bana deli muamelesi yapılıyor. tabi bunları söyleyen hayatı boyunca hiç hayvanlarla -onları yemek hariç- bağ kurmamış tipler. ne bileyim içimi dökeyim dedim. var mı sizi de günlerce ağlatan hayvan dostunuz?
