aslında ilkokul aşkı gibi bir şeydir. eger aşksa...
mesela tesadüfen arkadasının arkadasına gidersiniz. evde üç beş kişi. arkadasının arkadası da gelir. film alınır. herkesin ayagında ev terliği. gri eşofmanlar. yerde kül tablası. rengi solmuş perde vs. herkes film izlemeye başlar. üşür battaniye alırsın. filmden sıkılır mutfaga gidersin. o arkandan gelir. senden su ister. su verirken rüzgardan sallanan agacın yapraklarına bakarsın.o sana ''bu ne agacı'' dıye sorar...
içeri geçilir. kaçamak bakışılır. herkes uyur.
- uykun var mı?
- bilmem uyumam herhalde.
beraber ceviz agacının yaprakları izlenir. kalbın yaprak gibi. öpmezsin. dokunmazsın. seni anlar. dinler. konusur.
o küçük kanepede ayakları dışarıda uyur, sen arkadasının yanında.
sabah onun dagınık yatagını izlersin. parfum kokusuyla uyanırsın. kahvaltı yapmadan spor ayakkabılarını giyip gider hiçbir şey söylemeden.
kalbinde inceden bir sızı. bir sürü soru. ne oldu?
yüzünü yıkarken avucunda numarasını görürsün. gülümseyerek mesaj atarsın.
- neden uyandırmadın?
- çok güzeldin. kıyamadım.
sonra senı hiç aramaz. kaybolur.
deli gibi beklersin. arayamazsın. gurur yaparsın.
ummadıgın bır zamanda mesaj gelir. ''güzelliğini özledim'' der.
sonrası daha güzeldir.
okuldan cıkısını beklersin. onun için giyinirsin. herkese anlatırsın...
birbirine benzer her durum her aşk için özeldir de sanki bu başka bir şey.
