Sen küçücüktün ya, küçücük hallerini hatırlıyorum ben senin.. çok şeker bir kızdın, seviyordum seni, kardeşimdin ya sen benim. Sana sarılmıştım ben, sen beni görünce gülerdin ya, canım ablam diye gelip sarılırdın.. unutamıyorum ben senin sarılmanı.. sen çocuktun ya, sen küçücük bir kız çocuğuydun. canımdın, canımın içiydin..
Ulan ben sarıldım bu kıza, o kadar içten sarılmıştım ki hem de.. bu kız o kadar hayat doluydu ki.. o gülümseyince bende hiç sinir stres kalmazdı, ben de gülüverirdim hemen..
Annesi yoktu, vefat etmişti..
Bu kız benim kardeşimdi. Canımdı lan canım. Çok seviyordum.. ne desem az, ne desem eksik.. içim paramparça..
Kim bu kızı intihar etmeye sürükledi? Kim bu kızın intihar etmesine sebep oldu? Kim bu hayat dolu kızı intihara sürükledi?
Gülümsemesi, sarılması.. unutamıyorum.. unutmayacağım da.
Küçücük bir kız ve 7. Kat
Ne işin vardı senin orada? Biz seninle oyun oynardık, oyun aralarında gelip bana sarılırdın.. sen çok masumdun, masum bir kızdın sen ya.. kimseye kıyamazdın.. o güzel canına nasıl kıydın? Nasıl üzebildin kendini, bizi..
Küçücük bir kız, intihara kadar gitmiş küçücük, hayat dolu bir insan, bir çocuk..
Seni hiç unutmayacağım, sen benim kardeşimsin, sen benim canımın içisin..
Umarım orada annene kavuşmuşsundur ve yine o güzel gülümsemenle neşe saçıyorsundur.