Başlarda büyük bir özgüvenle burnuyla mutlu olduğunu ifade ediyordu bu arkadaş. Herkese laf yetiştiriyordu. Sözlüğün ayizitle beraber iki aptal fenomeniydi...
Sonra burnuyla sikmekten falan bahsetmeye başlamış... Burnunu sakıncalı yerlere sokmaya karar vermiş. Galiba aklını yitirmiş...
O zamanlar bile acıyordum buna, fazla ileri gitmeyeyim hakikati anlarsa cinnet geçirebilir falan diye. Neyse, Olan olmuş zaten, belliydi de...
