ekmek varlığının terimleridir. hayatımızda önemli yeri olan ekmeğin bilim adamları tarafından incelenerek ana bölümleri bu şekilde belirlenmiştir.
ekmeğin içi, hamur gibidir. küçük kardeşlerimizin daha çok sevdiği ekmek kısmıdır, bu kısmı yiyip dışını bırakırlar. yemesi gerçekten hoştur. sandviç yaparken genelde bu kısım ekmeğin dış kısmında ayrılır ve ekmeği dış kısmı kullanılır. ayrıca çorba yemek için elverişli değildir. su geçirgenliği ve iletimi bu kısımda daha çok olduğu için çorba gibi sıvı yemeklere bandırma diye tabir ettiğimiz eylemi gerçekleştirirken bu kısım tercih edilmez. gözenekli bir yapıya sahiptir. bazen bu gözenekler dengesiz bir biçimde büyük oluşur. bu durum ekmeğe sıvı besinler sürdüğümüzde akmasına, elimizin ve masamızın batmasına neden olur.
ekmeğin dışı ise taze ekmekte hoştur. sert bir bölgedir. bu durumun nedeni ekmeğin içi kısmına orala daha çok pişmesiden kaynaklanmaktadır. tıklatıldığında tok bir ses çıkar. koşesi çok datlıdır. ekmek arası kavramı, ekmeğin bu kısmı kullanıllanılarak bulunmuştur. ayrıca dışarıdan bakıldığıda ekmeğin yarık görüntüsünü oluşturur. ekmeğin içi, elemanını muhafaza eder. gözeneksiz yapıdadır.
