futbol hayatın her disiplininde olduğu gibi komplike bir yapıya sahip. bu yüzden olayları enine boyuna incelememiz icap ediyor.
beşiktaş, kadro yapısı oturmuş, takım içi iletişimi üst seviyede, başında her ne kadar kişiliğini beğenmesem de hücum futbolunu çok iyi oynatan bir teknik direktör bulunduran, avrupa'nın alt seviye liglerinden birinde mücadele eden kalburüstü bir takım.
mario gomez ise böylesine bir "kültür ortamında" eski formuna yaklaşmış üst seviye bir golcü.
robin van persie ise üst üste iki sezon sakatlıklarla boğuşup, baştan aşağı kadro yenilenmesine giden bir takıma transfer olan, yaşadığı sakatlıklardan kaynaklı form düşüklüğünü uzun süre üstünden atamayıp takımdaki diğer forvetin(ki kendileri native star oluyor.) gerisinde kalma durumuna düşüp moral bozukluğu yaşayan, buna mukabil teknik direktörü ile arası açılmış; defans kurgusuna önem veren bir teknik direktörü başında bulunduran bir takımda oynayan bir oyuncu. yeni yeni ritm bulduğunu görüyoruz.
bakın arkadaşlar, hepimiz bu adamların en iyi olduğu dönemleri izledik.
mario gomez word class strikerdir tartışılmaz. yaptığı işi en iyi şekilde yapan ve bunu bu sezon da dahil olmak üzere defalarca gösteren bir forvettir.
robin van persie ise thierry henry gibi bir efsanenin ellerinde yetişip onun halefi olma durumuna gelen, yaptığı işi en iyi şekilde yapmanın ötesinde normal bir oyuncunun yapamayacağı düzeyde işlere imza atan bir superstardır.
form durumunu göz ardı edemeyeceğimiz muhakkak, ancak yine de bu iki oyuncuyu karşılaştırmak abesle iştigaldir. birisi en iyi insan ise diğeri insan üstüdür.
