en hüzünlü yalnızlıktır. yokluktur, yoksulluktur...
en sonda yendiği içinse onun tadı damakta kalır. bir yerde çerez ısmarladğınızda çok olmasından haz etmediğiniz hatta şikayet ettiğinizdir. tek bir çerez alma durumunda yegane tercihler olmaları ise ayrı bir parodidir.
hayat bizi leblebi ve nohut durumuna düşürmesin... hep ihtiyaç olan hem de itilip kakılan...
