huzur apartmanı açısından acılı bir gündü. otuz numaralı dairenin sahibi, adını şu an hatırlayamadığım hanımefendi, bu ölümlü dünyadan ani bir kararla ayrılmış, geride gözü yaşlı apartman sakinleri ve akrabalar ve olayın ciddiyetini anlayamamış bir afrika papağanı bırakmıştı. ben huzur apartmanına bir akrabamızın yanına pazar kahvaltısı amacıyla gelmiştim, acı haberi aldığımızda peynir övüyordum. adını hatırlayamadığım hanımefendi akrabalarımın yirmi yıllık komşusu olduğu için peynir muhabbeti çok hızlı son buldu. ölümün olduğu yerde daha ciddi ne olabilir? peyniri övme faslını biraz daha sıkı tutup, peyniri nereden aldıkları, markası ve kilosunun kaç para olduğunu sorsaydım benim açımdan daha hayırlı olabilirdi. başsağlığı dilemek için altıncı kata çıkmaya hazırlanırken, ileride konuyu tekrar güneme getirmek için cep telefonuna "peynir, unutma" diye hızlıca not aldım. çok net değil ama daha ayrıntılı not alırsam rahmetlinin anısına saygısızlık olur gibi hissettim.
