bunun yanında "aduket" denmez "hadouken" denir, "selpak" denmez "kağıt mendil" denir, radyo dinlenmez, yayın dinlenir, "kerhane" denmez, "genelev" denir, sabaha kadar dil ve imla konusunda düzeltme yapılabilir ama halk benimsemedikten sonra yaz yaz nereye kadar?
halkın diline oturmuş olanı atmak yersizdir, imkansızdır. ta osmanlı zamanında bile "yeni lisan" akımında bile buna dikkat edilmiş, iltimas gösterilmiştir, kaldı ki bugün değişecek halkın bildiği, okuduğu.
hepimiz ne yaptığımızı biliyorsak, ona ne dediğimiz farketmez, dude. **
