evin en büyük çocuğu olduğum için doğal olarak 2 sene ilgi sadece benim üzerimdeydi. kardeşimin doğup hastaneden eve getirildiği ilk gün resmen pusuya yatmışım. annem mutfağa gittiği anda vestiyerden anahtarı almışım. annem odaya geldiğinde çocuğun üzerine oturmuş gözüne anahtarı sokmak üzereymişim. allahtan annem yakalamış ve beni ömrüm boyunca çekebileceğim vicdan azabından kurtarmış. hatırladıkça ben insan olamam derim gülümserim.
