Aylar öncesinden farklı hayallerim vardı, farklı düşüncelerim, farklı görüşlerim.. Her şeyim farklıydı.
Yaptığım işler, sevdiğim kişiler, konuştuğum şeyler.. konuşma tarzım bile farklıydı.
Ne değişti peki, ne değişti de olağanüstü bir değişim oldu bende?
hiç olmaz dediğim şeyler tek tek başıma geldi. Bırakmaz dediğim kişiler bıraktı, yapmaz dediğim insanlar yaptı, bitmez dediğim şeyler, bitti.
Ben de bittim dedim, daha yapamam. Şu saatten sonra aldığım nefes bile fazla bana.
Hani derler ya "yıkılmadım ayaktayım" ben, yerin dibinde olsam şükrederdim belki, o haldeydim.
Beni hiç tanımayan insanlar, benimle konuşması belki de imkansız olan kişiler bile "yapma" dedi, "bırakma kendini, her şey düzelir, inan"
Inandım, çünkü medet arıyordum zaten, bir tane çıkış kapısı olsun da, ışık göremesem de biri ışık var desin yeter dedim.
Hiç kalkamam dediğim yerden kalktım sözlük. Hem de beni düşürenlerden daha dik durdum. Yapılamaz, olmaz denilen şeyi başardım.
Şimdi yeni hayallerim, yeni düşüncelerim, yeni görüşlerim var. her şey değişti. Ben değiştim.
Sevdiğim insanlar değişti.
Ama aynı kalan tek şey, ayrılık oldu.
Ne kadar değişirsen değiş, ne kadar yenilenirsen yenilen, şu lanet ayrılık hep aynı.
Ölüm olsun, nefret olsun, hatta aşk olsun şu ayrılık hep yakamda, hep yanımda.
Sevdiğim insanlar tek tek gitti.
Ölüm aldı, hastalık aldı, başkası aldı, duyguları aldı.. aldı da aldı. Hep benden aldı, hiç bana vermedi.
Bu hayatta en sevdiğim şey çocuklardır belki. Hayat bana onu bile zorluyor. Yok diyor ya, sana mutluluk yok, sana kavuşmak yok. Ayrılık var sana, uçsuz bucaksız ayrılık. Kimi çok seversen alacağım elinden, kavuşamayacaksın.
Belki de imtihanımdır. Sabredersem her şey daha güzel olur belki, belki..
Yine de ben seviyorum bu ayrılığı, bana hiç öğrenemeyeceğim şeyleri öğretti. Hiç tecrübe edemeyeceklerimi bunun sayesinde öğrendim.
Içimdeki mutlu etme sevincini de hiç kaybetmedim, ne olursa olsun mutlu etmek için uğraştım, insanların üzülmesine hiç dayanamadım. Merhametimden zerre ödün vermedim. Vicdanım rahat uyudum hep, yastığa başımı koyduğumda vicdanım beni rahatsız etmedi. Rahatsız Eden şeyleri de derhal temizledim, temiz insan olmayı seçtim.
Çünkü dünyaya temiz yürekli insanlar lazım, ne olursa olsun merhametli insanlar..
