27 yaşında olmak, minibüs veya otobüste şimdi okullu olduk çocuklarının sana yer vermesiyle kendini hissettirmeye başlar.
Seni anlayabilen hatunların zamanında yitirdiğin için yalnızsındır. Bir de benim gibi anneyi babayı kaybetmişsen, hayatta iki katı yükleniyor insana. Kabusların da işte o zaman anlam kazanıyor. 27 yaşında ki insan ağlamaz kuralını ağlayarak ve haykırarak uyandığın kabuslarında çürütüyorsun. Tabi yaşananları zamanla unutuyorsun ve işte o zaman alkolü unutmak için değil de hatırlamak için içtiginin farkına 27 yaşında varıyorsun.
Kim açıyor lan bu başlıkları sabah sabah?
Birşey diyeceğim editi: yakın arkadaşlarınız siz yalnızken bir bir evlenmeye başlamışsa psikolojik bir zorunluluk hissediyor 27 yaşında olan bir insan
