kıçı rahattayken boş keseden, işkembeden sallayan gençlik gafletidir. 80 öncesinde pencere kenarında dahi oturamazdık biz kör kurşuna hedef olmayalım diye. sabah işe giden babamız akşam sağ gelir mi bilmiyorduk. iş çığrından çıkmıştı, istemesen de kutuplaştırıyorlardı insanları. sağ sol kavgasındaki insanların umuru muydu sanki ülkenin sürüklendiği uçurum, siyasi kargaşa, o ortamda büyüyen çocukların geleceği? Sağcısı ya da solcusu umurunda mıydı ülkenin geleceği? Eğri oturup doğru konuşalım: eğer yara kangrenleşmişse vücudu kurtarmak için uzuv kesilir arkadaşlar. ama kıçının rahatı yerinde olan, tuzu kuru hiç kimse 80 öncesini yaşayan bizleri darbe gereksizdi diye kandıramaz. nasreddin hocanın dediği gibi;tamam hoca suçlu, hırsızın hiç mi günahı yok yani?
