hayat artık bana boğucu gelmeye başladı, sanırsam nefes alamıyorum.
sevdiklerim bir bir şu hayattan gidiyor be.
amcam da şu hayattan göçüp gitti...
günlerden birinde onlarda kalacaktım, kuzenimle beraber oyun oynuyorduk, aramızda bir anlaşmazlık çıktı ve ben ona çok fena bir tokat attım, keşke o tokatı atmasaydım, o günden beri kuzenimle pek konuşmuyorum aradan 9 sene geçti..
akşam eve geldik, ikimizde konuşmuyoruz işte yatma saatiniz geldi dedi yengem ve hazırladığı yatağa yattım ve ufak ufak ağlamaya başladım.
amcam geldi ve noldu dedi, bende evime gitmek istiyorum amcaa diye hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
amcamda araba yoktu, dedemin evinde kalıyordum o zamanlar, dedemgilin evi çok uzaktı ve saat gecenin biri olmuştu, ona rağmen amcam üşenmeden o soğukta beni eve götürmüştü bisikletle.
iyi bir insandın amca, hakkını asla ödeyemem, allah rahmet eylesin.
