mirci ersöz'ün 'profilime gir ama fotoğrafımı indirme' romanından sonra 2. romanı.
--spoiler--
hüzünlü adreslerde host edilmiş yüreğim, ms-dos'tan kalma bir aşkı arıyordu. az mı ağlamıştım zurna'da, mirc mirc diye atarken şu çevirmeli ağ bağlantılı kalbim? ey icq'ların sohbet arsızı, ey kafası yana yatmış fotoğraflarını profiline koyan nazlı yarim, sen de girecek miydin facebook'a? sana da mı soracaklardı, 'buradan olmuyor, msn den konuşalım mı' diye siyah beyaz kabartmalı insanlar?
dün gece... bağlantı hızının 2 mbps'ye çıktığı o siyah gece... şarap kadehinde kalan ruj izin gibi acı veren hatıralar, bilgisayardan kaldırılmış programın masaüstü kısayolu gibi işe yaramayan bendenizi dirhem dirhem, piksel piksel yiyordu. Karşı koyamadım, skype'dan aradım, sesini duymak istedim. voice over ip teknolojisi kadar yeni bir aşka yelken açtığını nerden bilebilirdim, zira telefonda uyuyorum derken arkadan msn dingliyordu.
dijitial dünya gibi biz de 1 0 lardan oluşmuştuk aslında. sen 0 kadar yokken, ben 1 gibi sap ve tek başıma kalmıştım.
şimdi kendi kendime soruyorum: asl nbr?
--spoiler--
