balıkesir'in edremit ilçesindendir "edremitli seyit" olarak da bilinir. gösterdiği üstün kahramanlıktan sonra bu büyük adamı ödüllendirmek isterler. "ben bunu ödül için değil vatanım için yaptım!" deyip her şeyi reddeder. fakat çok ısrar üzerine utana sıkıla, "bana bir tayın (bildiğim kadarıyla askerlere verilen küçük somun ekmek) yetmiyor, mümkünse iki tayın verin" der. daha sonra "arkadaşlarım bir tane yerken ben iki tane yiyemiyorum" deyip bunu da kabul etmez. kişiliği bu kadar güçlüdür. ben de edremitliyim ve bu adamın, dedemin annesinin dayısı olduğunu 18 yaşımda öğrenince duyduğum sevinç çok büyüktü. hayranı olduğum asker yakın akrabam çıkmıştı. sadece seyit onbaşı değil, o zamanın tüm türk askerleri bu yüce kişiliğe sahipti. türk halkı olarak onlara layık olmaya çalışacağımıza neler yapıyoruz... yaptıklarımıza bakıp düşünmeliyiz artık.
