önce tereddüt ettirdi. sahadaki takım kimdi? benim o dillere destanlara boyun eğdiren fenerbahçem neredeydi?
sonra 13 şanssız geldi. olmayacak mıydı ki?
ve ilk yarı bitti. umutlar sona ermese de o eski volkan etkisini yitirir gibiydi.
2. yarı uğuruyla geldi. işler tersine döndü ve bu kez chelsea kukla oldu.
önce beraberlik geldi, rahatladık. bu kez gerilme sırası rakipteydi.
sonra deivid kendini affettirdi.
zafer yaşadık, sokaklara döküldük.
....
"ulan ne geceydi be."
....
ve teşekkür ederim; chelsea forması giyenlere de havaalanında rakibi çiçekle karşılanlara da. bizi daha hırslı ve daha azimli kıldıkları için.
ve teşekkür ederim; takımlarının kalitesinin farkında olup* komplekse, çirkefliğe batmayan adam gibi rakiplere. meydanlara bizlerle çıkıp, bizim renklerimizi bizler kadar onurlu ve mutlu taşıdıkları için.
ve teşekkür ederim; sarısına lacivertine öleceğim fenerbahçeme. ülkemin adını biraz daha yukarılara taşıdığı, gururumuz olduğu, göğsümüzü kabarttığı için.
helal olsun be size...
edit: anlaşıldı ki bazı cimbomlulara* chelsea'den daha fazla koymuş maçtır. size de helal olsun.
