bu satırları yaklaşık 10 yıl önce okuduğumda yorum getiren herkesin "tatlı hayal" sözüne takıldığını farkettim.
oysa öncesinde söylediği daha önemli:
"bütün insanlığın görgü, bilgi ve düşüncede yükselip olgunlaşması,"
yani sonraki argümanını "insanlığın yükselip olgunlaşmasına" bağlıyor. yani bu tatlı hayal ancak "insanlığın yükselip olgunlaşması ile mümkün olabilir" diyor.
bu da açık ve net bir şekilde kendisinin de bu "tatlı hayal"e ılımlı baktığını gösterir niteliktedir.
atatürk tıpkı "gökten indiği sanılan kitaplar" cümlesindeki sanrı kelimesi tercihi gibi burada da muallak bir kelime seçmeyi tercih etmiş. kimileri bunun o zaman ki türkçeden kaynaklandığını söylese de benim diyeceğim şudur: "birbirimizi yemeyelim arkadaşar". yani yemeyelim derken "kendimizi kandırmaya gerek yok." demek istiyorum.
zaten sağduyu kitabına düştüğü notlardan atatürk'ün salt bir din düşmanı olduğu ayan beyan ortadadır.
