yine yanlış anlamışım dünyayı. oysa ben bir lanet içre yaşadığımı zannederdim; kutlu, kimselere nasip olmayacak bencileyin bir lanet. meğer o bile çok görülmüş bize, belki de bunca sıradanlığı bir mucize olarak kabul etmem bundan. oysa hak edilmiş bütün dertleri yüklenecek, işlenilmiş bütün suçları üstlenebilecek kadar geniş bir yüreğe sahiptim. handiyse elimdeki elmasla ayağıma bir çarık almaya vardım bugün; değer bilmezlerin ülkesinde insanın en değerli mücevehlerini, kırk pazarda teşhir ettim, kırk makamda şarkısını terennüm ettim de bir bakan olmadı. zerdüşt değilim ki dağa çekileyim. dili yamalı bir dervişim halvet der encümene takılıp kaldım. yine yanlış anlamışım dünyayı. şimdi kendimden başka kimseyi anlamamaya yemin ediyorum işte. şairin söylediği gibi 'doğadan bir vahiy bekledimse boşuna/ baktım akşam herkesin kabul ettiği kadar akşamdı'
