ey hayat dedikleri büyük kusur
ey kimselere değişmediğim, ayrılığın neden bunca ağır?
hani adalet?
bir kasımdan öteki kasıma, bir yanım kör bir yanım sağır
dünya ne ki sevgilim?
benim sana yaptığım kubbe yanında.
düşsün, olsun, bırak, içinde yıldızlar patlıyor.
kolaydır inanmak kadar inanmamak da.
ister sal kendini dünyaya, ister kal yanımda
her şeyden öte öyle sevdim ki ben seni
yoluna baş koymak diyoruz
biz barbarlar buna.
Sözde kalır sevgilim
Sözde kalır bütün sözler
Aşk çünkü, aşk çünkü kendine
Bir yol, bir ideoloji ister.
Bilirim, çöl rüzgarında çalıdır bazı yaşlar
Sen sevgilim ilerde, biraz daha ilerde
Bir tarihe başlayacaksın, orası işte.
şimdi bir masaldan bir peri
sessizce dinlesin beni
alsın yorgun başımı
alsın cümlemi usulca kalbine koysun.
en acısını sevgilim
en acısını tadayım istedin.
en acısı buydu.
omurgamı aldın benim.
ben sana yanlış bir yerden edilmiş büyük bir yemin gibiydim.
beni hep aynı yerimden yaralayan o eve yine de döneyim, döneyim istedim.
ah benim sesimle söylesem de inanmazlar, benzemiyor çünkü bir dile.
döndüğüm, döndüğüm ama döndüğüm, döndüğüm bu sema sensin döndüğüm.
sen benim kara ömrüme vuran, suyumu harelendiren sevincimdin.
onu sevebileceğinin en yücesiyle sevdin. titreme daha fazla kalbim.
bağışla kendini artık, onu da bırak gitsin.
o senin en ezel gününden kaderin
sen onu nasılsa bin kere daha seveceksin.
