Gelmesiyle beraberinde hüznü de getirendir. HErkes yatmıştır, yalnızsındır, kendi başına... Kendini düşünürsün, kendini dinlersin, yatmak istemezsin: her yeni gün aynıdır çünkü.
Düşündürür insanı kendi hakkında, hayatı hakkında... Bir türlü yatası gelmez insanın vakit öldürmeye meşkale arar.
Korkuları da tetikler: Pek dolanmamaya özen gösterirsin evin içinde dakikalar bir sandelyenin üzerinde geçer. Belkide günlerin en huzurlu anları da içinde saklıdır: kafanı yastığa koyduğun o an.
Zıttı olan gündüzden çok farklıdır yani.
Bir de özlüsöz söyleyelim karanlık ve sessiz geceye.
Geceler
sonsuz gibi görünür. Fakat geceler, sonsuz değildir."
albert camus
