asıl güç mali güç, futbol ekonomisi, para güçtür vs.vs. sloganları ile iyice alıştırılan, yakında tüm takımların taraftarları için geçerli olacak durum.
liverpool'u liverpool yapan, dok(tersane) işçilerinin herhangi birinin, bugün stadyumda maç seyretmeleri, bilet fiyatları yüzünden imkansız hale gelmiştir.yıllarca sırtlarında taşıdıkları takımlari, bugün alınır, satılır, talipleri çıkan bir meta olmuştur. stadyumları hemen hepsinde yapyeni bir seyirci oluşmuş, kalben, karşılıksız olarak, bir takıma sahip olmanın gururunu yaşayan taraftar yerine, parasının karşılığını bekleyen bir taraftar kitlesi trübünleri doldurmuştur. beleş biletle bir takım gruplar stada girmese, her maça giden insanın bileceği gibi, tribünlerde tezahurattan yaratıcılıktan eser kalmaz.
babasının parası ile övünen yeni yetmeler gibi başkanın parasıyla övünen taraftarlık (en azından bana) hoş değil.
sesim kısılana kadar bağırdığım tribünleri, forması için oynayan,yorgunluktan adım atamaz hale gelmiş futbolcuları, yetişemeyeceği topa uçan kalecileri vb. örnekleri çok özleyeceğim. şimdi takımı için bağıraran taraftara, çapulcu, yorguluktan adım atamaz hale gelmiş futbolcuya, kondisyonunu ayarlayamayan, yetişemeyeceği topa atlayan kaleciye artist dendiğini de biliyorum.
asgari ücretin üzerinde bilet fiyatları ile rahat koltuklarında, puro eşliğinde maç izleyenler, karşılıksız sevgimizi paraya çevirmeye uğraşanlar, an be an futbol denen, oyunu ele geçiriyor.
futbol, para sahiplerinin iplerini oynattığı kukla tiyatrosuna benzedi.
