artık iyiden iyiye can sıkmaya başlamışlardır. yalnız sorun asılma, laf atma meselesi değil. bunları normal karşılıyorum. yeri geliyor çok beğendiğimiz bir çocuğa asılırız biz de. sorun şu ki:
adam yahut yancısı olan sözlük kezbanı sinirden kuduruyor kendisinden güzel birini gördüğünde. erkek tarafı ise asla ulaşamayacağı bir kızı görünce hırçınlaşmaya, taa uzak diyarlardan laf atmaya/sokmaya başlıyor. kuzum ben seni/sizi tanımam sorunun ne? seni rahatsız eden ne? ben sana söyleyim rahatsız olduğun şeyi:
kendi çirkinliğine ağlıyorsun. komplekslisin. kuduruyorsun güzel kızları gördüğünde. ama sinirden tabii. yoksa o bamyayla en fazla yemek yapılır. ahahah.
